PARACETAMOL speelt balfolkmuziek met een bitterzoet randje. Meeslepende mazurka’s, golvende gavottes, drijvende bourées, maar ook een zeldzame grabbelton en de eerste nieuwe bravade sinds 1657. Echo’s van Ierse jigs, metal klassiekers, Hongaarse folk en jazz-loopjes klinken uit vorige muzikale levens door in hun dansmuziek. Ze trekken van donkere cafés langs dansvloeren naar festivals als Castlefest en CaDansa.
Wat brengt een stacaravan met een gitarist en een doedelzakspeler? Hoe kan het dat een contrabassiste onverwacht bij een kampvuur aan komt lopen en nooit meer weg gaat? Wat deed een zekere violiste uit Spanje terugkeren?
PARACETAMOL speelt balfolkmuziek met een bitterzoet randje. Meeslepende mazurka’s, golvende gavottes, drijvende bourées, maar ook een zeldzame grabbelton en de eerste nieuwe bravade sinds 1657. Echo’s van Ierse jigs, metal klassiekers, Hongaarse folk en jazz-loopjes klinken uit vorige muzikale levens door in hun dansmuziek. Ze trekken van donkere cafés langs dansvloeren naar festivals als Castlefest en CaDansa.
Op dit moment werkt Paracetamol aan haar debuutalbum vol eigen composities. Daarnaast maakt ze dit najaar een concerttour langs karakteristieke kerkjes in Noord-Nederland. De kerk van Nuis met zijn welhaast betoverende akoestiek mag daarbij niet ontbreken.
Rob Zantkuijl Doedelzakken, saxofoon
Iris Kemper Viool
Gyöngyi Kovács Contrabas, zang
Jan Willem Veenhuis Gitaren, percussie
info:
www.paracetamolfolk.nl
www.facebook.com/ParacetamolFolk